Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Duo Reges: constructio interrete. Non potes, nisi retexueris illa. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Non est igitur summum malum dolor. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Tubulo putas dicere?

Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus
accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur.

Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae
ille diceret?

Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
At enim sequor utilitatem.
Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.
Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;

Sed fortuna fortis;: Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum.
Iam contemni non poteris.: Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?
Bork: Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.
Bork: Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
Numquam facies.: Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.
Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.
Verum hoc idem saepe faciamus.
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Quid de Platone aut de Democrito loquar? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Illud autem ipsum qui optineri potest, quod dicitis, omnis animi et voluptates et dolores ad corporis voluptates ac dolores pertinere?